कधीतरी कुठेतरी प्रत्येकाचा जीव जडला असणार. जीव जडून हुरहुरून प्रत्येकजण कधीतरी आपल्याच तंद्रीत नक्की फिरला असणार. पण सर्वच गोष्टी आपल्याला हव्या तशा थोड्याच होतात? आणि मग गोष्टी आपल्याला हव्या तशा घडत नाहीत तेव्हा त्यातून सवयच कसं? या वढाय वढाय मनाला आवरायचं कसं?
मुंबई मधल्या चाळीतील एक लहानसं घर. आजी ,आई, बाबा, ताई आणि एक छोटा भाऊ असं छोट कुटुंब. यात काही फारसं विशेष नाही. पण हा काळ आहे साधारण १९९९-२००० सालंचा. जवळपास सगळ्यांच्या घरी रंगीत टीव्ही आलेले […]
सकाळी मी घाई घाईने ऑफिसला जाण्यासाठी तयार होत होते. आईने मला डबा दिला आणि म्हणाली, “बाबानी तुला फोन करायला सांगितलं आहे.” बाबा आधीच ऑफिसला निघून गेले होते. मी विचारात पडले. बाबांचं काय काम असेल माझ्याकडे?
वळणावरती आहे थांबून
तुझी वाट पाहणारा तृषार्त पाऊस…
वय जसं वाढत जातं
तसं जवळच कमी दिसत
माणसाचं वेड मन भूतकाळात रमत
म्हणूनच सांगते …
गावगोष्टी 