अशी झोपडी बोलघेवडी पांथस्थाचा पाय अडे दाट जोंधळ्या रानामधला हुरडा पाहून भूल पडे.. एक निरागस बोलकी आणि मनमोकळी स्त्री किती जबरदस्त आकर्षण निर्माण करू शकते ना? कि येणाऱ्या पाहुण्याला जाऊ नयेस वाटावं ...

काही गंध नेतात मला पाऊस भरल्या रानात ...

पाऊस असा वेड्यासारखा मुसळधार बरसत होता गाणाऱ्या झाडालाच तो ताल जसा देत होता ...

अल्लडशी ही दुपार बोले चल झेलू पावसाचे झेले

पावसाच्या धारा हातांवर झेलत तू खिडकीत उभी राहतेस आणि आजूबाजूचं जग विसरून खोल खोल आत बुडत जातेस.. तुझं आणि पाण्याचं असं नातं माझ्या आणि तुझ्या नात्याहूनही अधिक प्रवाही अधिक गहिरं... का बरं ?