वाटेत येऊन तू जरा हात धरलास…
अन तुझ्या कुशीत मी कोसळले होते…
तुझ्या शब्दांना मी खरे मानले होते…
का बर पुन्हा मी तशीच चुकले होते…

माझं एक चिमुकलं स्वप्न आहे,मुंबईबाहेर कुठेही खेड्यात माझं एक कौलारू घर असावं. त्याला एक टुमदार अंगण असावं. त्या अंगणात पौर्णिमेचं चांदणं रांगत यावं. आणि त्याला मी कडेवर उचलून घ्यावं.

या जागेला बिनपुरुषांची जमीन म्हणतात. कारण पुरुषांना इथे यायला बंदी आहे. स्वाहिली भाषेत उमोजा म्हणजे एकता.