हे धडधडणारे उर ,
लागली जीवाला ओढ …
ही नको नकोशी आशा
तू पाण्यावरती सोड !

हे धडधडणारे उर ,
लागली जीवाला ओढ …
ही नको नकोशी आशा
तू पाण्यावरती सोड !
कोसळणारा चिंब पाऊस
दारामध्ये थांबलेला
हळवा उदास ओला क्षण
कुशीत शिरून रडलेला
आणि असते एक उशी
आठवणींनी भिजलेली
प्रत्येकाच्या आत असते एक गोष्ट दडलेली!
तिच्याच सोबत बांधावीस तू मनामधली घरं…
नशिबापुढे झुकावं लागत एवढं मात्र खरं!