Tag: marathikavita

moving on

You can hug your pain and pamper it,
As long as you want…
But the past won’t change,
It simply can’t!

You deserved better…
You’re the strongest…

Should have trusted actions more,
Rather than your words;
I wasn’t silly, silly was the hope nurtured!

हे धडधडणारे उर ,
लागली जीवाला ओढ …
ही नको नकोशी आशा
तू पाण्यावरती सोड !

कोसळणारा चिंब पाऊस
दारामध्ये थांबलेला
हळवा उदास ओला क्षण
कुशीत शिरून रडलेला
आणि असते एक उशी
आठवणींनी भिजलेली
प्रत्येकाच्या आत असते एक गोष्ट दडलेली!

चूल पेटती ठेवण्यासाठीची धडपड कुणालाच चुकली नाही. परंतु सारे जीवनच त्या धडपडीसाठी आहे हे मानून चालणे म्हणजे केवळ अभागीपणाचे लक्षण आहे.

तुझ्या रंगात मी ऐसी गेले रंगून,
रूप ओळखेना माझे दर्पणी बघून.

तिच्याच सोबत बांधावीस तू मनामधली घरं…
नशिबापुढे झुकावं लागत एवढं मात्र खरं!

पाणीपुरीची गा व्यर्थ मोह माया…
तिच्या नादे लागून किती वाढली काया!

प्रेम करुनि लगीन केलं
चूक ही मोठी झाली ग;
एका कामाला मदत नाही
नवरा माझा आळशी ग!