Tag: marathikavita

प्रत्येकाच्या आत असते एक गोष्ट दडलेली

कोसळणारा चिंब पाऊस
दारामध्ये थांबलेला
हळवा उदास ओला क्षण
कुशीत शिरून रडलेला
आणि असते एक उशी
आठवणींनी भिजलेली
प्रत्येकाच्या आत असते एक गोष्ट दडलेली!

चूल पेटती ठेवण्यासाठीची धडपड कुणालाच चुकली नाही. परंतु सारे जीवनच त्या धडपडीसाठी आहे हे मानून चालणे म्हणजे केवळ अभागीपणाचे लक्षण आहे.

तुझ्या रंगात मी ऐसी गेले रंगून,
रूप ओळखेना माझे दर्पणी बघून.

तिच्याच सोबत बांधावीस तू मनामधली घरं…
नशिबापुढे झुकावं लागत एवढं मात्र खरं!

पाणीपुरीची गा व्यर्थ मोह माया…
तिच्या नादे लागून किती वाढली काया!

प्रेम करुनि लगीन केलं
चूक ही मोठी झाली ग;
एका कामाला मदत नाही
नवरा माझा आळशी ग!

कधी वाटले द्यावे तुजला…
अद्भुत काही न सरणारे….

अल्लड माझ्या सर्व स्मृतींवर तुझीच सत्ता राधे;
जिथे मुरारी तिथेच राधा समीकरण हे साधे !

अंधारातही सावल्या
कशा येति अंगावर
त्यांना ठाउकही नाही
माझी मेलेली नजर

काही क्षणात भेटे आभाळ…
काही क्षणात होते सकाळ…